MTB Verbier special

Bestuurslid Steven Jans organiseert al enkele jaren MTB trips naar Verbier. In deze special verteld hij hoe hij bij MTB Verbier terecht is gekomen en vertellen een aantal leden van MTB Zwolle over hun (voornamelijk eerste) ervaringen in de Alpen!

Arjan, Herman en Joost vertellen hoe zij hun eerste mountainbike reis hebben ervaren. Welmoet verteld hoe het voor haar was om een tweede keer mee te gaan na een zenuwslopende eerste keer in 2021.

Wil je ook graag een keer in de bergen fietsen maar twijfel je eraan of dit voor jou haalbaar is? Dan geven deze verhalen je hopelijk een goed beeld van wat je te wachten staat!

Geschreven door: Steven jans

Hoe het begonnen is…

Velen vragen mij altijd hoe ik bij MTB Verbier ben beland dus bij deze….

Sinds 2015 organiseer ik jaarlijks een MTB-reisje naar de alpen. Dit deed ik eerst voor een groepje enthousiaste mede mountainbikers die heb leren kennen bij een andere fietsvereniging in Zwolle en dit jaar dus voor het eerst voor MTB Zwolle. In 2015 wou ik graag een keertje in de Alpen fietsen. Aangezien ik ’s winters al regelmatig in ‘Les 4 Vallées’, het skigebied waar Verbier ook deel van uitmaakt, mijn wintersportvakantie doorbracht, ben ik eens gaan zoeken naar de mogelijkheden om te mountainbiken in hetzelfde gebied. Ergens in 2014 ben ik dus achter de laptop gekropen en maar eens bij Google intypen: Mountainbiken Verbier……

Het eerste resultaat waar Google mee kwam was het adres van wat ik inmiddels wel mijn ‘Happy Place’ durf te noemen, www.MTBverbier.com. De foto’s en de eerste regels tekst op de site werkten als een magneet op mij en hadden destijds meteen mijn volle aandacht.

“Dit is DE start voor een onvergetelijke mountainbike vakantie…. als gepassioneerd mountainbiker kun je bij ons je hart ophalen en rijd je de mooiste mountainbike tochten van de Alpen. Onder begeleiding van onze professionele gidsen beleef je een geweldige mountainbike vakantie die je niet snel zult vergeten.” 

Om een lang verhaal verder maar wat kort te houden, in 2015 ben ik dus voor het eerst samen met 6 andere mountainbikers naar Verbier afgereisd en wat een onvergetelijke mountainbike vakantie was dat!!!

De jaren die volgden heb ik vervolgens jaarlijks een dergelijke reis georganiseerd. Zo zijn we meerdere keren in Verbier geweest maar ook naar Nauders en Davos! De fietsvereniging waar ik lid van was had echter een relatief klein aandeel mountainbikers. Het was elk jaar een uitdaging om weer zoveel mogelijk leden mee te krijgen. Na de oprichting van MTB Zwolle heb ik besloten om in 2022 weer een MTB reis te organiseren en dit keer dus specifiek voor MTB Zwolle. Waar ik gewend was om een paar weken/maanden als levend advertentiebord rond te lopen om maar zoveel mogelijk mensen proberen te overtuigen toch eens mee te gaan naar de Alpen was dat in 2022 wel even wat anders. Nadat ik op 8 januari 2022 in Cyql een nieuwsbericht plaatste ontving ik binnen enkele seconden al de eerste inschrijving van Joep en niet veel later volgeden er nog een aantal. Arjan Nijenhuis, Henk Nienhuis, Jaap Boutesteijn, en het bleef maar komen….

Nog geen 24 uur later zat de reis vol en waren er nog steeds mensen mee wilden! De laatste WhatsApp die ik binnen kreeg was die van Herman Zaalberg “Ik zit net m'n mailtje te schrijven, ben ik te laat?“.

Uiteindelijk zijn we na overleg met Erik en Jessica van MTB Verbier, met 19 man naar Verbier afgereisd om daar van aan aantal onvergetelijke dagen mountainbiken te genieten! Omdat het chalet van MTB Verbier plaats biedt aan maximaal 15 mountainbikers is voor 4 leden een extra woning gehuurd en kon iedereen een slaapplek krijgen, dus ook Herman! 

Mijn persoonlijke ervaring met mountainbiken in de Alpen begint dus in 2015. In dat jaar reed ik op een Cannondale Trigger 29-er, een dikke ‘All Mountain’ fully die zeker geschikt is voor een ritje in de bergen maar daar nog nooit was geweest. Van de 6 ander mountainbikers reden er 4 op een Cross Country hard-tail, één op een Cross Country fully en eentje had een MTB gehuurd in Verbier. Onze ervaringen in de bergen waren destijds nihil en we begonnen de eerste dag, net als de leden die dit jaar voor het eerst mee gingen, met gezonde maar duidelijk aanwezige zenuwen, ‘Wat staat ons vandaag en de komende dagen allemaal te wachten?!’.

Na eerst onder in de vallei wat door de bossen gereden te hebben werden we door Erik meegenomen naar de lift en gingen we voor de eerste keer met de lift omhoog naar liftstation “Les Ruinettes, 2200m”, daar begon het echte mountainbiken! De dagen die volgden reden over mooie traversen, lange afdalingen en korte en langere klimmetjes allemaal over de vele wandelpaden en gravel wegen. Op sommige momenten werd de groep even gesplitst, bv. bij een steile en vooral technische klim of dito afdaling. Erik was kennelijk in staat geweest om de eerste dag, al fietsend door de vallei, het niveau van iedere individuele mountainbike binnen de groep al te bepalen.

Het ‘toetje’ van het eerste jaar was de Tour de Mont Fort. Dit is een 49km lange ‘Easy Rider’ Cross County rondrit van Verbier via Savoleyres, La Tzoumaz, Haute Nendaz, Tracouet, Siviez, Col des Gentianes (2950m) en La Chaux weer terug leidt naar Verbier.  Op dat moment voor ons een uitdagende tocht, maar passend bij ons niveau van mountainbiken.

Mede door het rijden in de omgeving van Verbier is onze manier van mountainbiken, en zeker ons niveau, enorm veranderd. In de drie dagen dat je intensief in de Alpen aan het mountainbiken bent doorloop je ongemerkt een steile leercurve en verleg je de grenzen sneller en stukken makkelijker dan hier in Nederland. In Nederland is een afdaling misschien een keer 200 meter lang en dan ben je 15 meter afgedaald. De laatste afdaling in de Tour de Mont Fort, van Col des Gentianes (2950m) naar het Chalet van MTB Verbier (850m), is 17km lang !!! en het hoogteverschil is ruim 2000m !!! Dit is overigens in technische zin geen moeilijke afdaling, de uitdaging in deze afdaling zit hem voornamelijk in de afstand van 17km. Halverwege de afdaling binnen de onderarmen echt wel te protesteren en wordt het remmen lastiger.

Afgelopen tijd heb ik zelf genoeg gepraat over oa. MTB Verbier, biken in de bergen en ‘Enduro’ rijden en merk ik dat mijn enthousiasme voor het technische mountainbiken niet bij iedereen aanslaat wat op zich niet vreemd is. Daarom heb ik na onze trip naar Zwitserland een aantal deelnemers gevraag hun ervaring eens op te schrijven. De mensen die ik gevraagd heb zijn met name leden die pas relatief kort mountainbiken. Hun verhalen staan hieronder.

Het verhaal van: Herman Zaalberg

Januari 2022 heb ik mijzelf opgegeven voor het snoepreisje naar Zwitserland. Dit naar aanleiding van de Zwitserland foto's, van Steven, die in de kletsgroep-app voorbij kwamen. De foto's waren zo spectaculair dat ik dacht ‘Dit wil ik ook!!’. In september 2021 ben ik, zonder veel mountainbike ervaring, lid geworden van MTB Zwolle. Bij vertrek naar Zwitserland zou ik dus 1 jaar ervaring hebben die ik voornamelijk op zondagochtend in het Zwolse Bos heb opgedaan. Je zult begrijpen dat ik behoorlijk getwijfeld heb of dit goed genoeg zou zijn voor Zwitserland.

Woensdagnacht om 3 uur stond mijn reisgenoot en chauffeur voor de deur, voor de rit van 12 uur naar de Zwitserland. Aangekomen in Verbier eerst maar eens (zonder fiets) de skilift naar boven genomen om eens rond te kijken. Het uitzicht is echt spectaculair, meer tegelijk lichte twijfel, hoe ga ik hier met mijn fiets naar beneden. Om 16.00 uur eerst maar eens naar het chalet van MTB Verbier. Je weet gelijk bij binnenkomst, dit is een fijn ‘hotel’.

Een lekkere ruime kamer, klein badkamertje en een fijn bed. Verder genoeg gezellige plekjes in en om het chalet om wat te kletsen en wat te drinken. Na het avondeten (dit was top geregeld door de kok!!) kregen we uitleg van Erik over de het programma van de volgende dag. We splitsen op in 3 niveau groepen met elk een eigen gids.

Dag 1; donderdagochtend, met een luchpakket, wederom klaar gemaakt door kok Lee,  in de rugzak de lift in en de berg op. Onder leiding van Jess (onze gids voor vandaag) zetten we de afdaling in. Met mijn nul ervaring in de bergen gaat dit (vind ik) toch best goed, mede door de tips en aanwijzingen van Jess (en natuurlijk nieuwe remblokjes) beginnen de zenuwen plaats te maken voor genieten. Regelmatig even stoppen om even om me heen te kijken want het is hier zo mooi. De sfeer is zo relaxed en niemand vindt het vervelend om even op je te wachten. In de namiddag weer terug naar het chalet, waar rondom de vuurschaal met een pilsje de sterke verhalen worden uitgewisseld.

Na het avondeten weer een update voor de volgende dag: we gaan met z'n de allen de ‘Coll de Mille’ op (en af). Volgens de ervaren rijders een k#@!! tocht naar boven.

Dag 2; vrijdagochtend de shuttle bus in om zo hoog mogelijk afgezet te worden.

Hier begint het klimmen gelijk, in het lichtste verzet een uur lang de berg op kruipen. Hierna even 1⁄2 uurtje ''uitblazen'' om daarna een redelijk vlak stuk te fietsen (een van de mooiste traversen) waarna je weer een uur in het lichtste verzet naar boven mag, waarvan het laatste stuk er gelopen moet worden. Als je boven komt wacht applaus en een knuffel van Jess op je. Het was een k#@!! Klim tocht? Nou. Euh..ja en nee. Het is echt zo zwaar maar tegelijkertijd zo tof om boven te komen! Na een lange en welverdiende pauze komt het leuke stuk. De hele middag, onder leiding van Erik, afdalen over de meest mooie trails tot aan het hotel!

Natuurlijk weer sterke verhalen uitwisselen rond de vuurschaal! Die avonds ligt zo'n beetje iedereen om 21.30uur in zijn bedje, dat zegt wel wat over de dag die iedereen heeft gehad.

Zaterdag alweer de laatste dag. Dit wordt voor mij een beetje een herhaling van de eerste dag. Met de lift omhoog en weer via allerlei toffe trials omlaag. Geen enkele keer dezelfde trail gereden en ze zijn allemaal even mooi! Ik merk wel dat ik toch wat vermoeid begin te worden, het klimmen gaat zwaarder en met het afdalen heb ik wat meer moeite om de kop erbij te houden. Daarom is het dan voor mij tijd om te stoppen en daar is alle begrip en ruimte voor.

Wat een paar onvergetelijke dagen zijn dit geweest. En hoe kwam dit?
Echt heel leuk team, de omgeving is fantastisch, een fijn verblijf, heerlijk eten, je doet dingen waarvan je niet wist dat je het kon. Misschien wel het belangrijkste, je bent met allemaal leuke mensen die ook nog eens allemaal hetzelfde (mountainbiken!!!) leuk vinden.

Door: Arjan Nijenhuis

Het MTB avontuur van het jaar

20 september, 22.00 uur. Peter Bloemink komt aanrijden. Nadat de spullen en de MTB in de bus staan, het thuisfront gedag te hebben gezegd, stappen we in. We halen vervolgens Dennis op en drinken bij hem snel een kop koffie. Eigenlijk kunnen we niet wachten om op pad te gaan! Dus, hup de bus in en bij Enschede de grens over! Er staat ons een flinke rit te wachten maar, doordat we met z’n drieën rijden arriveren we al voor 8.00 uur op de parkeerplaats bij de liften in Le Chable. Het avontuur kan beginnen! 

Vier andere MTB Zwolle leden zijn er ook al! Eén van hen, Rens, heeft ruime ervaring in dit gebied en maakt ons wat wegwijs. Met de fiets aan de haak van de cabinelift gaan we omhoog en genieten van het uitzicht! We pakken de blauwe route van het bikepark, even wennen dit, de eerste keer in een bikepark voor mij. Een beetje onwennig cross ik naar beneden. Gelijk nog maar een keer en dat gaat al stukken beter. Wat gaaf dit!

In de loop van de dag sluiten nog meer leden van MTB Zwolle aan. Na 4 of 5 keer de blauwe route van het bikepark te hebben gereden besluiten we dat het mooi is geweest. We hebben immers ook nog de lange autorit in ons systeem en dat beginnen we te merken… en dus zetten we koers naar het MTB Verbier chalet van Erik en Jessica. Zij zijn de eigenaren, en tevens gidsen van MTB Verbier. Jessica heet ons van harte welkom en wijst ons een kamer. Moe maar hyped-up praten we na over de dag, de trail, het uitzicht, etc. Om 19.00 uur kunnen we aan tafel voor een 3-gangen diner, smullen maar! Het is een gezellige club bij elkaar. De meesten zoeken al vroeg hun bed op.

De volgende dagen fietsen we onder begeleiding van de ervaren gidsen. Na een stevig ontbijt vertrekken we, met een heerlijk lunchpakket voor onderweg. Je bent zo ongeveer van 9.30 tot 16.00 uur op pad. We rijden de mooiste trails, uitdagend, maar zeker goed te doen. Bovendien leer je snel bij. Bij aanvang van een trail wordt door de gids uitleg gegeven over wat te verwachten wat erg prettig is. De gidsen hebben zo snel de wensen en het niveau van de groep door. Na iedere afdaling wordt er even gestopt en wordt er gepolst hoe de rijders het ervaren hebben.  En wàt voor een trails! Heerlijk technisch, uitdagend, en altijd een fantastisch uitzicht! Wat een prachtig land is Zwitserland. 

De volgende dag staat route “Col de Mille” op het programma. We worden door een grote taxibus, met daarachter een grote fietstrailer, maar zo’n 1600 meter hoogte gebracht.

Col De Mille ligt op 2472 meter hoog, dus nog ruim 850 meter en dat stuk fietsen we dus zelf. Deze klim kan je rustig omschrijven als zeer pittig. In de ‘kruipversnelling’ gaan we omhoog met hier en daar een adempauze. Het laatste stuk lopen we zelfs met de fiets op de schouders over de smalle bergpaadjes! Om vervolgens onder luid applaus van de gidsen en mede clubleden boven te komen voelt toch echt als een overwinning! Na deze inspanning smaken de lunchpakketten nog lekkerder en is het uitzicht geweldig mooi. Na een lekkere en wel verdiende lange pauze stappen we weer op om aan de afdaling te beginnen. 

Door bos, over weilanden met koeien, gravelpaden of over de stenen. Super afwisselend met snelle tot zeer snelle stukken, gevolgd door technische trails. Van alles wat en dus voor ieder wat wils! Na een paar uur afdalen komen we weer terug bij het chalet van MTB Verbier. Zoals gebruikelijk staat er weer wat lekkers klaar en staan de drankjes koud in de koelkast. Er wordt druk gepraat met de mede MTB Zwolle clubleden. De fietsen worden schoongemaakt en opgeborgen en we maken ons klaar voor het avondeten, om zo weer nieuwe energie op te doen voor de nieuwe dag. 

De voorgaande dagen waren zonnig, met een strak blauwe lucht, vandaag is het wat grauwer met een beetje (mot)regen. Wel gaaf is dat we wanneer we de lift uitstappen op 2200 meter hoogte, en beginnen aan de rit, we boven de wolken rijden! Er staan fantastische trails op het programma, we genieten enorm, echt geen dag is hetzelfde. De route is zeer afwisselend en we rijden op diverse ondergronden. Er zitten behoorlijk technische stukken in maar ook stukken die je de kans geven om van het uitzicht te genieten. ’s Avonds genieten van het lekkere eten, de volgende morgen van een goed ontbijt en een lunchpakket mee!

Voor de terugreis krijgen we ook lunchpakketten mee. Helaas zit het er nu echt op! In 4 dagen tijd heb ik zo’n 180 km gefietst met flink wat hoogte meters. Nadat we de MTB’s weer vastgezet hebben in de bus, stappen we in,weer òp weg naar Zwolle.

“Wat hebben we het mooi gehad hè?” “Zeker, we hebben het mooi gehad!”.

Het verhaal van: Joost Visser

Op avontuur, en ’t begon zo,…

Woensdagochtend om 7u in de auto en 10,5 uur later zetten we de auto stil bij het huis van Erik en Jess. Het uitzicht in alle richtingen: bergen, bergen en nog een paar bergen. De één nog mooier dan de ander!

Al snel begon het kletsen over fietsen & verwachtingen en een uurtje later werden we verrast met een heerlijk diner. Daarna natuurlijk wéér kletsen over fietsen & verwachtingen voor de dagen die gingen volgen.

Vrij snel bleek dat iedereen met zijn/haar eigen nieuwsgierigheid op pad naar Verbier was gegaan. Een paar wilden graag met de lift naar boven en pijlsnel naar beneden, en dan de hele dag door. Anderen wilden met de lift naar boven en met allerlei mooie en/of technische paadjes naar beneden, en weer anderen hadden wel zin om daarbij ook omhoog te gaan fietsen.

Geloof me, fietsen is een feest daar. Vooral ook omdat er vrolijke en kundige gidsen mee gaan die enorm goed naar de mensen en het materiaal luisteren én kijken. De eerste dag checken ze tijdens een eerste mooie tocht wat de fietsers kunnen en of al het materiaal goed werkt. Hierdoor krijgt de groep ook gelijk een mooie indruk van het gebied, de mogelijkheden en zijn/haar eigen kunnen. Gedurende de eerste dag ontstonden zo al snel 3 groepen die elk hun eigen gids achterna gingen. Technisch, rustig, snel, touren, afdalingen, klimmen, sturen, uitzichten… Doordat de gidsen het gebied zo goed kennen was het voor elke groep continu feest en hoef je zelf niet na te denken over welke kant je op zou moeten.

Rond 16.00u kwam iedereen weer samen bij het chalet om (bij een vuurtje, met koek, chips, frisdrank en bier) te verhalen wat er gezien en beleefd was. Na een enorm zonnige eerste dag bleek iedereen de lol goed te hebben gevonden. Na een net zo zonnige dag 2 uiteraard hetzelfde resultaat en zelfs na een dag motregen idem. Het waren 3 dagen non-stop verrast worden door de toffe tracks/trails, de prachtige omgeving, de goed verzorgde maaltijden, het vroege naar bed gaan omdat iedereen zoveel zin had in de volgende dag en ook zeker de bevlogenheid van de gidsen en de rest van het team om MTB Verbier.

Zondag is het helaas weer tijd om terug naar huis te gaan, met ook weer 10,5 uur napraten over wat er beleefd was en wat we ook nog graag hadden willen fietsen, als er meer tijd was geweest… Ach en is altijd nog 2023!!

Naar mijn idee is het mooie dat het hier niet gaat om wie er beginner is, of juist enorm gevorderd. Het gaat over genieten van mountainbiken en genieten van elkaars plezier daarin. Natuurlijk moet je echt wel een beetje handig zijn op de fiets! Als je bijv. de MTB routes van Lochem en Nijmegen met plezier en vlot kunt fietsen is mountainbike bij MTB Verbier prima te doen, naar mijn beleving. Maar oi-oi-oi, wat is het genieten om daar met MTB Zwolle te mogen fietsen. 

Het verhaal van: Welmoet Verbaan

Voor de 2e keer naar Verbier….

“En…volgend jaar weer?” was de vraag die ik meteen kreeg toen ik in 2021 aan het einde van de dag beneden aankwam. Mijn antwoord toen “Vraag me dat morgen maar”. Helemaal kapot was ik. Niet zozeer fysiek, maar mentaal. Van alle indrukken, de continue focus en vooral heel veel stenen. Geen lekkere vlakke stukken waar je even rustig kon sturen. Maar bergafwaarts dus continue bezig om je snelheid te doseren en je lijn te kiezen. ’S nachts droomde ik nog van alle stenen en lag ik schuddend in mijn bed, en toch belandde ik (vrijwillig) nog een keer in Verbier. Want het is zoveel meer dan fietsen. De prachtige omgeving (In september zijn de kleuren echt nog mooier dan in de zomer!), het heerlijke eten en met een groep mede enthousiastelingen de hele dag een beetje lol trappen. Even alle rollen en verantwoordelijkheden achter je laten. Zelfs de afwas wordt gedaan!

Maar ook qua fietsen wilde ik nog een keer die uitdaging. Als doel om naartoe te trainen. En de kick als het lukt natuurlijk. We gingen met een klein clubje op ‘trainingskamp’ naar Winterberg, zelf deed ik nog een clinic bij BarEnd en één bij Bikepark Holten en ik ging een lang weekend naar de Eiffel. Omdat ik qua conditie het niet wilde afleggen, deed ik op de racefiets intervaltrainingen. Maar het grootste effect bleek; het was niet meer allemaal nieuw. Al bij de eerste afdaling in Verbier op de aankomst dag bleek al hoeveel lekkerder het allemaal ging. Veel minder indrukken te verwerken en veel meer ruimte om te genieten. En tja, het is nou eenmaal zo dat ontspannen op de fiets zitten alleen al maakt dat het beter gaat. Nog steeds was het spannend en uitdagend natuurlijk, maar het moet ook niet saai worden he, haha. Het was wederom gezellig, met heerlijk eten en een leuke groep. Wederom een hoogtepunt van het jaar. Of, zoals een bordje in het bikepark in Davos aangaf “bike now, work later”.

Voor de liefhebber die meer foto’s wil zien klik op deze link